خودبسندگی و خودکفایی خوب است یا نه؟

هر بار که به سخن‌های گردانندگان کشور درباره‌ی خودبسندگی (خودکفایی) گوش می‌کنم شادمان می‌شوم و همانند پیرزن‌های 90 ساله می‌گویم: خدایا از تو سپاس‌گزارم!

امیدوارم در دیگر زمینه‌ها خودبسنده نشویم چون اگر چنین شود نیازی به دیگر کشورها نخواهیم داشت دیگر از آن‌ها چیزی نخواهیم خرید و تنها فروشنده خواهیم بود ولی نه نه. به آن‌ها چیزی هم نخواهیم فروخت تا گستاخ نشوند! اگر چنین شود و ما خودبسنده شویم دیگر هیچ گفت‌وگویی میان ما و دیگر کشورها پدید نخواهد آمد و این خوشایند نیست.

ما توان بالایی برای خودبسندگی در هر زمینه‌ای داریم ما هر سال یک بار در زمینه‌ی گندم خودبسنده می‌شویم و گردانندگان کشور، هر سال برای این رخداد جشن برگزار می‌کنند. گویا امسال هم در زمینه‌ی میوه خودبسنده شدیم و برای همین است که از خرید میوه‌های فرنگی جلوگیری شد بزرگ‌ترین دستاورد خودبسندگی در زمینه‌ی میوه این است که اکنون می‌توانیم پرتقال‌های گندیده و بدون مزه را به بهای کیلویی 7 هزار تومان خریداری کنیم! راستی شادمان باشید چون دیروز از رادیو شنیدم که نوروز امسال بهای هر کیلو پرتقال به 10 هزار تومان خواهد رسید.

رضاشاه کجایی که ببینی دیگر به خرید خر از قبرس نیاز نداریم و در زمینه‌ی خر نیز خودبسنده هستیم. ولی هنوز کاستی‌هایی هست و امیدوارم در برخی زمینه‌های دیگر هم خودبسنده شویم این روزها ایران رضاشاه کم دارد. لیاخوف کم دارد خر بسیار دارد و در زمینه‌ی خر خودبسنده شدیم از قبرس نخواهیم آورد.