دسته روزنوشت

روزنوشت های من پیرامون آن‌چه برایم رخ می‌دهد

آدمک‌های فتوشاپی

راست می‌گویند “عقل آدم به چشماشه” این را بارها دیده‌ام باری همه این‌گونه نیستند. به یاد روزی افتادم که با معین و سعید در خیابان گام برمی‌داشتیم و دو دختر با آرایشی بیش از اندازه را دیدیم به ما که…

درس شیرین از رخدادی تلخ

برخی رخدادهای زندگی شیرین و برخی تلخ هستند. این رخدادها چه تلخ و چه شیرین آموزنده است هر کدام درسی است برای آینده و زندگی بهتر. امشب گفت‌و‌گوی یک فیلم به نام راننده تاکسی، من را یاد یکی از رویدادهای…

برداشت آزاد نکن

همواره به دیدن کاریکاتور دلبستگی ویژه‌ای داشتم زیرا فریادش خاموش است. فریادی که گوش جهان را کر می‌کند فریادی که اگر خاموش نبود خاموشش می‌کردند. آه ببخشید! نوشته‌ام را هم‌چون بسیاری از آدم‌های سرشناس در برابر تلویزیون و رادیو با…

بزرگ شو

بزرگ شو اما نه به اندازه‌ای که کودکیت را فراموش کنی. به دگرگونی نیازمندی اما گاه نباید ریشه را سوزاند ریشه که در خاک باشد درخت پایدار می‌ماند. آری گاه نباید ریشه را خشکاند باری همین ریشه گاهی بندی به…

گوسپندان امیدوار

گوسپندان امیدوار

فراموش‌کاری درد بی‌درمانیست. مردمانی را می‌شناسم که دست از تلاش کشیده‌اند زندگی نمی‌کنند شاید زندگی آن‌ها را می‌کند. به دست‌هایی امید بسته‌اند که خواهد آمد آری آن‌ها همواره چشم به راه رهاننده‌ی (منجی) سرزمینشان نشسته‌اند. یاد گوسپندان بی‌چوپان افتادم که…

ناشنوایی

هر روز با تو سخن می‌گویند و از تو پاسخ می‌خواهند. گاه می‌گویند فراموششان کرده‌ای گاه می‌گویند با خاموشی و لب فروبستن سزایشان را می‌دهی. گاه نیز خشم بر آن‌ها چیره می‌شود فریاد برمی‌آورند خدایا! چرا پاسخم را نمی‌دهی؟ چرا…

نور خدا

به یاد بسپار نور خدا نه در کوه طور است و نه در کعبه چه خوش گفت سراینده‌ی نیک سرشت حافظ شیرازی: در خرابات مغان نور خدا می‌بینم کاش آن‌ها که خود را حافظ‌شناس می‌دانند بار دیگر این سروده را…

دیدن امام زمان و خدا آسان‌تر است یا توییتر؟

هر روز دسترسی‌ها سخت‌تر می‌شود و هر روز راهکارهای تازه برای دستیابی بهتر به اینترنت نیز پیدا می‌شود. اگر روزی فرزندانی از من زاده شد (که گمان نمی‌کنم!) و نوه‌دار شدم برایشان خواهم گفت: بچه‌ها زمان ما دیدن فیس‌بوک، توییتر…

فراموش کرده‌ام که فراموش کرده‌ای!

در اندیشه‌ی دیگری. در جست‌و‌جوی دیگری. در گفت‌و‌گو با دیگری. دیدن خویش در چشم‌های دیگری. در آغوش دیگری. بوییدنش. بوسیدنش. بودنش. ماندنش. آه چه دشوارست. چه دشوارست دیدن و دم نزدن. چه دشوارست فراموش شدن. آن‌گاه که فراموش شوی دیگر…

از روزهای تلخ درس بگیریم

روزهای زندگی گاه شیرین و گاه تلخند. گاه تلخی‌ها چنان فراوان می‌شوند که مزه‌ی شیرینی را از یاد می‌بریم اما این تلخی‌هاست که ما را پرورش می‌دهند و از آن‌ها چیزهایی می‌آموزیم که نباید هرگز فراموش کنیم. در سختی‌ها می‌توانیم…

دومین سالمرگ مادرم

امروز دو سال است که از کوچش می‌گذرد دلم برایش تنگ است دلم برای آن لبخندهای آرامش‌بخش، برای آن دست‌های مهربان و خسته، برای آن شانه‌هایی که بهترین پناه برای اشک‌هایم بود دلم برای این‌ها تنگ است. دلم برای بوسیدن…

برگه‌هایی که سپید شدند

امروز نسک (کتاب) دست نوشته‌هایم را گشودم همان نسکی که یادبودهایم (خاطراتم) را در آن می‌نوشتم. به دنبال کسی در این نوشته‌ها می‌گشتم اما هنگامی که به آن روزها در نوشته‌هایم رسیدم دیدم برگه‌های آن روزها سپید است انگار هیچ‌گاه…

فرهاد و كوه

گلايه‌ها را در سينه انباشتم همواره لب‌هايم را بستم و هيچ نگفتم هر گلايه‌اي تكه سنگي در سينه‌ام شد. اكنون كه نگاه مي‌كنم كوهي را روبه‌روي خودم مي‌بينم. به سان فرهاد بايد در راه شيرينم با كوه بجنگم. پروردگارا تو…

سوشیانت زوارزاده
Privacy Overview

This website uses cookies so that we can provide you with the best user experience possible. Cookie information is stored in your browser and performs functions such as recognising you when you return to our website and helping our team to understand which sections of the website you find most interesting and useful.