پنجمین جشنواره وب ایران (خاورزمین) چندیست که آغاز شده است و تاکنون صدها تارنما در آن نام‌نویسی کرده‌اند. در این جشنواره سرپرست هر تارنمایی می‌تواند توانایی‌های تارنمای خود را بیازماید داوران جشنواره با بررسی تارنماها در زمینه‌های گوناگون به آن‌ها نمره‌ای از یک تا ده می‌دهند. و سرانجام در هر گروهی تارنمایی به عنوان تارنمای برتر برگزیده می‌شود.
سال گذشته به درخواست دوست خوبم شایان شلیله در بخش داوران بودم و از روند پایانی داوری ناخشنود شدم چون شیوه‌ی داوری نادرست بود و بسیاری از تارنماهایی که برگزیده شدنشان ناسزا بود برگزیده شدند. امسال بخش داوری بهبود پیدا کرده و داوران می‌توانند با دقت بیش‌تری تارنماها را بررسی و به آن‌ها رای دهند. این می‌تواند نوید بخش بهبودهای جشنواره در آینده باشد.
اما امسال نیز مشکلات تازه‌ای به چشم خورد. هنوز هم نبود برنامه زمانی درست در این جشنواره پس از گذشت 5 سال وجود دارد زمان آغاز و پایان همواره دگرگون می‌شود. یکی دیگر از کارهای خنده‌دار امسال این بود که پیش از پایان نام‌نویسی در جشنواره وب، داوری آغاز شد! این کار از نگاه یک کودک نیز خنده‌دار است چه برسد به کسانی که خود را سرپرست تارنماهای برتر کشور می‌دانند.
باری شوربختانه برگزارکنندگان این جشنواره از انتقادها نگرانند. در نامه‌ای که به رایانامه فرستاده می‌شود از داوران درخواست می‌کنند که در توییتر از جشنواره وب انتقادی نشود چون به اعتبار آن ضربه می‌زند. آیا بنیان‌گذاران جشنواره وب به این اصل باور ندارند که انتقاد سبب بهبود کارها می‌شود؟ آیا نمی‌خواهند کاستی‌ها را بپذیرند و برای بهبود آن تلاش کنند؟ شاید می‌خواهند هم‌چون کودکان از گفته‌های درست فرار کنند.
روز گذشته در توییتر چنین انتقادی را از جشنواره وب کردم.
آماتورترین کار جشنواره وب این بود که نام‌نویسی به پایان نرسیده داوری آغاز شد. #iwf1391
— Sushyant Zavarzadeh (@zavarzadeh) ژانویه 10, 2013
فکر میکنم دلیل حذف من از بخش داوری این توییت انتقادی باشهtwitter.com/zavarzadeh/sta…#iwf1391
— Sushyant Zavarzadeh (@zavarzadeh) ژانویه 11, 2013
با نوشتن این توییت من از فهرست داوران پاک شدم برایم شگفت‌آور بود. گویا با بچه‌ای دعوایم شده بود که شکلاتی می‌خواسته و به او نداده‌ام. آیا برای داوری در جشنواره وب خاورزمین به من پولی داده می‌شود یا مایه‌ی سربلندی من است؟ نه. اگر بخواهم هدفم را از بودن در جشنواره وب بگویم این است که در روز پایان جشنواره بتوانم دوستان و همکارانم را ببینم و با آن‌ها گپی کوتاه داشته باشم چون در کم‌تر جایی می‌توان همه‌ی آن‌ها را کنار هم یافت.
هر ساله جشنواره‌های گوناگونی در جهان برای تارنماها برگزار می‌شود اما در ایران تنها جشنواره‌ای برگزار می‌شود که خاورزمین گرداننده آن است. از دیدگاه من نیاز است که جشنواره‌هایی همانند جشنواره وب به دور از نام نام آقایان و شرکت‌ها برگزار شوند تا سرپرست‌های تارنماها به خوبی بتوانند خود را بیازمایند و برای بهبود کارهایشان تلاش کنند.
پانوشت: شایان شلیله گرامی دوست خوبم، بزرگ باش تا بزرگ شوی.
سلام
جالبه
من پیغام خصوصی در فیس بوکتون در مورد این موضوع گذاشتم و یک برنامه ها هست که با حمایت های خودمون میتونیم اون رو به حقیقت تبدیل کنیم
بچه بازی دیده بودم ولی نه دیگه در این حد :)
برادر عزیزم
جایی که برای یک داور ارزش و احترام قائل نمیشن ! چی باید گفت ؟
جشنواره وب دوستان !