گاه فراموشی درمان دردهاست

زندگی زندانیست شگفت‌انگیز گاه این زندان به گستره‌ی چشم ماست و گاه بزرگ‌تر از کهکشان‌. زندان همواره جایی رنج‌آور نیست گاه زندانی درون زندانش شادمان‌تر از بیرون است یاد دوستی افتادم که می‌گفت: استیو جابز و بیل گیتس کسانی بودند که فناوری را برای مردم جهان زندانی شادی‌بخش ساختند. پس گاه زندان شادی‌بخش است اگر بگویم پیش می‌آید که زندان‌بان رنج بکشد و زندانی شادمان باشد به من خواهی خندید؟ خواهی گفت که من دیوانه‌ام؟ آری می‌توان زندان‌بان را رنجاند و شکنجه کرد. پندار ما پر است از نام و یاد آدم‌ها و آدمک‌ها که با آن‌ها سر و کار داریم مغز ما هم به گونه‌ای زندان است در پندارمان نام و یاد کسانی که دوستشان داریم و کسانی که از آن‌ها بیزاریم را زندانی می‌کنیم. ای زندان‌بان نام کسی را در پندارت زندانی نکن زندانی رنج نخواهد کشید او شادمان خواهد شد و این تو هستی که شکنجه می‌شوی. به یاد بسپار که گاه فراموشی درمان دردهاست.