آیین نامه ی رونوشت برداری جهانی (قانون کپی رایت بین المللی)

International © Law

همه ی ما با نام کپی رایت آشنا هستیم اما بیش تر مردم آگاهی درستی درباره ی آن ندارند. قانون کپی رایت بین المللی به عنوان یک پشتیبان از نویسندگان و صاحبان محصولات فرهنگی، هنری و . . . حمایت می کند.

تولید کنندگان فیلم های سینمایی، وبلاگنویس ها، نویسندگان کتاب و … می توانند در صورت مشاهده ی سوء استفاده از مطلب یا محصول خود توسط افراد حقیقی یا حقوقی با شکایت از آن ها به دادگاه ها اقدام کنند و دادگاه بر طبق قانون فرد مورد نظر را به پرداخت جریمه ی نقدی و زندان محکوم می کند. این قانون در کشورهای پیشرفته (از نظر فرهنگی) اجرا می شود. به تازگی در جمهوری اسلامی ایران نیز قانون کپی رایت بین المللی به اجرا درآمده است و افرادی که از محصولات فرهنگی دیگران سوء استفاده می کنند به عنوان دزد فرهنگی شناخته می شوند و تحت پیگرد و محاکمه قرار می گیرند.

یکی از گروه های بزرگ در جهان که از حق کپی رایت برخوردار هستند صاحبان وبلاگ ها، سایت ها و … در اینترنت هستند. این گروه ها بر خلاف سایر گروه های فرهنگی در بیش تر موارد اجازه ی کپی اطلاعات خود را به شما می دهند ولی به شما می گویند که کپی برداری تنها با ذکر نام و آدرس منبع قانونی است و در صورت رعایت نکردن این قانون شما مجرم شناخته می شوید و این افراد می توانند از شما به دادگاه شکایت کنند پس در استفاده از محصولات فرهنگی دقت کنید که اگر دارای حق کپی رایت هستند برای استفاده از آن ها اجازه بگیرید و نام و منبع اصلی آن ها را ذکر کنید حتی اگر هدف شما از کپی کردن مطالب آن ها نوشتن یک تحقیق برای دبیرستان است!

حداقل جریمه ی نقدی در بیش تر کشورها ۱۰۰ میلیون ریال است و حداقل زندان 1 سال! در ضمن در صورتی که در خارج از مرزهای کشور مورد نظر باشید پلیس بین المللی (Interpol) شما را تحت پیگرد قرار می دهد.

پانوشت: این نوشته به زبان ساده نگاشته شد و برای کاربران ساده ی اینترنت است نه کاربران حرفه ای.