زندگی من
من به سالنمای پارسی در روز مهر از ماه مهر (10 مهر، روز جشن مهرگان)، برابر 2 اکتبر 1990 ترسایی و یا 10 مهر 1369 (هجری شمسی) در تهران زاده شدم. پدرم نام من را محمدمهدی نهاد. در آن روزگار برخی از پدران و مادران برای کودکانی که در نیمهٔ دوم سال زاده میشدند شناسنامهای بزرگتر میگرفتند تا بتوانند یک سال زودتر به مدرسه بروند. پدر و مادر من نیز همین کار را انجام دادند از این رو در شناسنامهام زادروز را 30 شهریور 1369 نوشتهاند.
از کودکی دلبستگی ویژهای به خواندن و نوشتن داشتم همواره در میان نسکها (کتابها) گم میشدم و خواندن را دلچسبترین سرگرمی میدانم؛ سرگرمی که به رشد اندیشه و پختگی انسان کمک شایانی میکند. نسکهایی که میخوانم بیشتر پیرامون پیشینه (تاریخ)، نوشتجات (ادبیات)، روانشناسی، کیشها و مکتبها و سرودهها (شعرها) هستند. از میان سرایندگان، فردوسی و خیام را بیش از دیگران دوست دارم.
از 14 سالگی به پژوهش دینی میان کیشهای گوناگون به دور از ناداوری (قضاوت نادرست) پرداختم و در پایان به این باور رسیدم که خرد، برتر از هر دینی است. آدمی باید دینی را برگزیند که نخست با خرد هماهنگ و همسو باشد و سپس بتواند او را به آرامش و خوشبختی رساند پس اگر دینی نتواند این چیزها را فراهم کند بیراههای بیش نیست. در پایان این پژوهشها بود که نام سوشیانت را برای خویش برگزیدم و سالهاست که همه من را با این نام میشناسند.